Ceyhan Nerede, Ceyhan Nüfusu Kaç, Ceyhan Hakkında Bilgiler telefon numarası, müşteri hizmetleri ve adres bilgilerine hızlı ulaşmak isterseniz aşağıdaki makalemizi okumanızı tavsiye ederiz.
Ceyhan, Adana iline bağlı bir ilçedir ve Adana’nın merkez ilçeleri dışında en yüksek nüfusa sahip olan ilçedir. Şehir merkezine olan uzaklığı 47 kilometredir.
Ceyhan, tarihi süreç içerisinde çeşitli isim değişiklikleri geçirmiştir. 1860 yılından sonra Yarsuat olarak anılan ilçe, 1896 yılında II. Abdülhamid’e ithafen Hamidiye adını almıştır. Daha sonraki dönemlerde ise 1909 yılında Urfiye olarak adlandırılmış, Cumhuriyet sonrasında ise 3 Mayıs 1929’da günümüzdeki adı olan Ceyhan olarak isimlendirilmiştir.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından 06 Şubat 2023 tarihinde yayımlanan verilere göre, Ceyhan İlçesi’nin nüfusu, 2022 yılı sonunda 158,922 olarak kaydedilmiştir.
Ceyhan, zengin tarihine 9 bin yıl öncesine dayanan bir şehirdir ve Ceyhan Ovası, Hitit, Asur, Fenike, Mısır, İran, Roma ve Bizans medeniyetlerine ev sahipliği yapmıştır.
Boğazköy ve Kültepe tabletlerinde adı geçen üç krallıktan biri olan Luvi Krallığı’nın (M.Ö. 1900) Ceyhan Nehri’nin doğu kısmında, diğer bir krallık olan Arzava Krallığı’nın ise (M.Ö. 1500-1333) nehrin batı kısmında kurulduğu bilinmektedir. Luviler Asurluların, Arzavalılar ise Hititlerin egemenliği altına girmişlerdir. Kizzuwatna Krallığı ise Seyhan ve Ceyhan nehirleri arasında kurulmuş, ancak Hitit egemenliğine girmiştir.
M.Ö. 1200 yılında Hitit Krallığı’nın ortadan kalkmasıyla Kue Krallığı kurulmuş (M.Ö. 1190-713), Kral Asistavands tarafından Karatepe şehri kurulmuştur. Daha sonra bölge, Asurlar’ın, Babiller’in, Persler’in, Büyük İskender’in, Selevkoslar’ın, Helenistik Mısır Krallığı’nın, Roma İmparatorluğu’nun, Bizans İmparatorluğu’nun, Emeviler’in, Abbasiler’in, Tolunoğulları’nın ve tekrar Bizans’ın egemenliğine geçmiştir.
1071 Malazgirt Meydan Muharebesi’nin ardından, Anadolu Selçuklu Devleti’nin kurucusu Süleyman Şah, 1083 yılında Ceyhan Ovası’nı ve Adana’yı tamamen ele geçirmiştir. 1097 yılında Kilikya Ermeni Krallığına bağlanan Ceyhan, 14. yüzyılda Mısır Memlüklülerinin kontrolü altına girmiş ve daha sonra Dulkadir oğlu Beyliği topraklarına katılmıştır. O dönemde nüfusu 5.000 civarındadır.
Ceyhan, 1353-1515 yılları arasında Memlüklüler’e bağlı Ramazanoğulları Beyliği’nin egemenliği altında kalmıştır. Bu topraklar için Memlükler ve Osmanlılar arasında 1485-1498 yılları arasında çatışmalar yaşanmıştır. 1515 yılı itibarıyla, Yavuz Sultan Selim’in Mısır seferi sırasında, Adana toprakları ile birlikte Ceyhan Ovası da Osmanlı Devleti’nin yönetimine girmiştir.
1525 yılında Osmanlı Tapu tahrir defterinde adı Yarsuvat olarak geçen Ceyhan, bu dönemde Kırımca’da “nehir kenarı” anlamına gelmektedir. Bu zaman zarfında bölgeye yerleştirilen Kınık Türkmenleri, Oğuzların Üçok koluna ait Denizhanoğulları soyundan gelmektedir. Günümüzde hala etkisi devam eden Sırkıntıoğulları, Karsantıoğulları, Kozanoğulları, Cerit, Yüreğir, Barak gibi Türkmen obaları da Oğuzların Kınık boyuna bağlıdırlar. Konar-göçer Oğuzların Türkmen ve Avşar boyları, uzun yıllar yörede kışlak olarak yaşamışlardır.
1833-1840 yılları arasında Ceyhan Ovası’nın Mısır valisi İbrahim Paşa’ya geçişi, Menemencioğulları Türkmenleri ve diğer Türkmen boylarının yardımıyla gerçekleşti. İbrahim Paşa, özellikle Osmanlı yönetimine karşı ayaklanmış ve Konya’ya kadar ilerlemiş, bu süreçte Osmanlı’ya karşı direnen Türkmen aşiretlerine karşı acımasız bir politika izlemiştir. Örneğin, Sırkıntıoğulları ve Karsantıoğulları’nın mal varlıklarını yağmalamış ve hatta bu aşiretlere karşı ölümcül bir saldırı planlamıştır. Ancak, Menemencioğlu Ahmet Bey’in itirazı üzerine bu kararı uygulayamamıştır. Mısır ordusu, Osmanlı yanlısı Türk boylarını sindirmek için sürgün taktiğini sıkça kullanmıştır. Özellikle Sırkıntı Türkmenlerini pasif hale getirmek için Sırkıntıoğlu Murtaza Bey, İbrahim Paşa’nın emriyle Mısır’a sürgün edilmiştir. Ceyhan, 1841 yılında tekrar Osmanlı yönetimine geçmiştir.
Kurtuluş Savaşı yıllarında bölgede oluşturulan Kuvay-ı Milliye birlikleri, Ceyhan’ın kurtuluşuna büyük katkı sağlamıştır. Sırkıntılar Grup Komutanlığı gibi birçok birlik, bölgenin kurtuluş mücadelesinde önemli rol oynamıştır.
Kırım Savaşı’nın ardından Osmanlılar, Nogay Türkleri ve 93 Harbi’nin sonrasında Rumeli Türkleri’ni buraya iskan etmiştir. 1896 yılında II. Abdülhamid tarafından “Hamidiye” olarak adlandırılan Ceyhan, 1908 yılında “Urfiye” olarak değiştirilmiştir.
19 Temmuz 1926’da ilçe statüsüne kavuşan Ceyhan, Cebelibereket (Osmaniye) vilayetine bağlanmış ve son olarak 3 Mayıs 1920 yılında çıkarılan yasa ile adı “Ceyhan” olarak değiştirilmiştir. 1933 yılında Cebelibereket ilinin ilçe yapılmasıyla günümüzdeki statüsünü almıştır.
Akdeniz Bölgesi’nde konumlanan Ceyhan, Adana’ya 47 kilometre uzaklıkta, Akdeniz’e ise 30 kilometre mesafededir. Coğrafi konumu 36. ve 37. kuzey enlemleri ile 35. ve 36. doğu boylamları arasında yer almaktadır. Ceyhan’ın komşuları ise güneyde Yumurtalık, kuzeyde Kozan, kuzeybatısında İmamoğlu, kuzey doğusunda Kadirli, batıda Yüreğir, doğuda Osmaniye ve Hatay iline bağlı Erzin ilçesidir.
İlçenin büyük bir bölümü tarımsal arazilerle kaplı olup, toplam yüzölçümü 1.424 km²’dir ve 71 mahallesi bulunmaktadır. Ceyhan Nehri, ilçenin önemli akarsularından biridir ve toplam uzunluğu 509 kilometredir. Mercin Suyu, Karaçay, Handeresi ve Çeperce Deresi de diğer önemli akarsular arasında yer almaktadır.
Ceyhan’ın iklimi tipik Akdeniz iklimidir, yazları sıcak ve kurak, kışları ise ılık ve yağışlı geçer. Ceyhan Ovası’nda yağış miktarı 600–750 mm arasında değişirken, dağlık alanlarda 750–1000 mm civarındadır. Yağışların büyük bir kısmı kış aylarında düşerken, ilkbahar ve sonbahar ayları da yağışlı geçmektedir.
Bitki örtüsü genellikle makilerden oluşan Ceyhan’da, tarım alanlarının genişlemesi nedeniyle orman alanları azalmıştır. Ancak, okaliptüs (sıtma ağacı-selvi) ormanları, geniş alanlarda kendine yer bulmuştur. Ayrıca zeytin, turunçgil ve kavak gibi tarım ürünleri de yaygın olarak yetiştirilmektedir.
Tabi orman bakımından sınırlı olan Ceyhan’da, kerestecilik ve mobilyacılık sektörleri gelişmiştir. Özellikle okaliptüs ve kavak yetiştiriciliği yapılarak, kereste ve odun üretimi sağlanmaktadır. Ceyhan’da üretilen orman ürünleri genellikle kereste ve odun olarak kullanılmaktadır.
Ceyhan, stratejik bir konumda bulunarak güneyden ve kuzeyden olmak üzere iki önemli ulaşım ağına sahiptir.
Ceyhan, Avrupa ile Asya’yı birbirine bağlayan E-90 ve E-91 karayolları ile Türkiye’nin İç Anadolu ve Ege bölgelerini Güneydoğu’ya bağlayan D-400 Devlet Karayolu güzergahlarına ev sahipliği yapmaktadır. D-400 Karayolu, Ceyhan şehrinin 3 kilometre kadar kuzeyinden geçerken, E-90 olarak adlandırılan TAG (Pozantı-Tarsus–Gaziantep Otoyolu) ve Avrupa’yı Beyrut ve İsrail’e bağlayan TEM otoyolu da Ceyhan’ın 7 kilometre kadar güneyinden geçmektedir.
Ayrıca, Türkiye’yi Ortadoğu’ya bağlayan Haydarpaşa-Bağdat Demiryolu hattı da Ceyhan’dan geçmektedir.
Ceyhan, Adana Havaalanı’na 50 kilometre uzaklıktadır, aynı zamanda deniz ulaşımı için Yumurtalık ve İskenderun limanlarına da yakındır. Bu sayede deniz, hava, kara ve demiryolu ulaşımının kesişim noktasında konumlanan Ceyhan, farklı ulaşım alternatifleriyle kolayca erişilebilen bir ilçedir.
